ماده ۱۴ قانون کار
ماده ۱۴ قانون کار: چنانچه به واسطه امور مذکور در مواد آتی انجام تعهدات یکی از طرفین موقتاً متوقف شود، قرارداد کار به حال تعلیق در میآید و پس از رفع آنها قرارداد کار با احتساب سابقه خدمت (از لحاظ بازنشستگی و افزایش مزد) به حالت اول برمیگردد.
تبصره ۱ (اصلاحی ۱۳۸۳/۰۱/۳۰) - مدت خدمت نظام وظیفه شاغلین مشمول قانون کار یا شرکت داوطلبانه آنان در جبهه قبل از اشتغال و یا حین اشتغال جزو سوابق خدمتی آنان نزد سازمان تامین اجتماعی محسوب میگردد. اعتبار مورد نیاز برای اجرای این قانون از محل دریافت میانگین حق بیمه دو سال آخر فرد بیمه شده تامین میگردد.
تبصره ۲ (الحاقی ۱۳۸۳/۰۱/۳۰) - آن دسته از بیمهشدگانی که مشمول اصلاحیه تبصره (۲) ماده (۷۶) قانون تامین اجتماعی مصوب ۱۳۸۰/۰۷/۱۴ مجمع تشخیص مصلحت نظام هستند به شرط آن که خدمت نظام وظیفه خود را در جبهههای نبرد حق علیه باطل طی نموده یا حضور داوطلبانه در جبهه داشته باشند سوابق خدمتی آنان جزء کارهای سخت و زیانآور محسوب میشود.
مواد مرتبط
پیشینه
ماده مذکور مشابهی در قانون کار ۱۳۳۷ ندارد.
نکات توضیحی
برای تحقق تعلیق دو شرط لازم است:یکی اینکه انجام تعهدات یکی از طرفین متوقف شود و دیگر اینکه عدم اجرای تعهد یکی از طرفین موقتی باشد.[۱]توقف مذکور در قرارداد باید موقت باشد چون اگر موقت نباشد باید آن را از طرق خاتمه قرارداد دانست نه تعلیق در قرارداد.[۲]منظور از احتساب سابقه خدمت مذکور در قسمت اخیر ماده ۱۴ قانون کار سوابق خدمت قبل از شروع دوره تعلیق است نه در دوره تعلیق.[۳]
مواد مرتبط
- ↑ محمد سلمان طاهری. قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران. چاپ ۲. میزان، ۱۳۸۸. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: ۴۱۹۹۷۵۶
- ↑ محمد هدایتی زفرقندی. قرارداد کار. چاپ ۲. میزان، ۱۳۹۱. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: ۳۹۳۲۵۶۴
- ↑ محمد سلمان طاهری. قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران. چاپ ۲. میزان، ۱۳۸۸. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: ۴۱۹۹۷۸۴