ماده ۶۴ قانون کار
ماده ۶۴ قانون کار: مرخصی استحقاقی سالانه کارگران با استفاده از مزد و احتساب چهار روز جمعه، جمعاً یک ماه است. سایر روزهای تعطیل جزء ایام مرخصی محسوب نخواهد شد. برای کار کمتر از یک سال مرخصی مزبور به نسبت مدت کار انجام یافته محاسبه می‌شود.
مواد مرتبط
پیشینه
میزان مرخصی کارگران در قانون جدید افزایش یافته است. ماده ۱۵ قانون کار ۱۳۳۷ بیان داشته بود: «هر کارگر به ازای دوازده ماه کار حق ۱۲ مرخصی با دریافت مزد خواهد داشت. در مورد کارگران کمتر از ۱۶ سال تمام مرخصی با استفاده از مزد ۱۸ روز در ازای دوازده ماه کار خواهد بود.».
نکات توضیحی، تفسیری دکترین
مهم ترین شرط استحقاق مرخصی آن است که کارگر مدتی نزد کارفرما مشغول کار باشد.[۱]
نکات توضیحی
اطفال و نوجوانان چون احتیاج به استراحت بیشتری دارند لذا باید از اوقات فراغت بیشتری نیز برخوردار گردند. در ایران هر کارگر طبق ماده ۱۵ قانون کار در ازاء دوازده ماه کار، حق دوازده روز مرخصی با دریافت مزد خواهد داشت. اما در مورد کارگرانی که کمتر از ۱۶ سال تمام دارند مدت مرخصی سالیانه اضافه شده و به ۱۸ روز در ازاء دوازده ماه کار افزایش میابد.[۲]
مهم ترین شرط استحقاق مرخصی آن است که کارگر مدتی نزد کارفرما مشغول کار باشد. این مدت هر چند در قانون به صراحت ذکر نشده اما با توجه به مفهوم مرخصی سالانه لازم است که کارگر قبل از استفاده از مرخصی یکسال نزد کارفرما کار کرده باشد. قسمت اخیر همین ماده نیز موید این مطلب است برابر آن((برای کار کمتر از یک سال...محاسبه می شود.))[۳]
مقالات مرتبط
مواد مرتبط
- ↑ سیدعزت اله عراقی. حقوق کار (جلد دوم). چاپ ۱. سمت، ۱۳۹۱. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: ۳۵۳۱۷۴۰
- ↑ شیرین عبادی. حقوق کودک (جلد اول) (نگاهی به مسائل حقوقی کودکان در ایران). چاپ -. روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران، ۱۳۵۲. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: ۱۱۰۴۰۰۴
- ↑ محمد سلمان طاهری. قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران. چاپ ۲. میزان، ۱۳۸۸. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: ۴۲۰۰۳۰۴
