ماده ۱۰۸ قانون کار

از اداری ویکی
پرش به ناوبریپرش به جستجو

ماده ۱۰۸ قانون کار: وزارت کار و امور اجتماعی موظف است بر حسب نیاز و با توجه به استقرار نوع صنعت موجود در نقاط مختلف کشور برای ایجاد و‌ توسعه مراکز کارآموزی ذیل در سطوح مختلف مهارت اقدام نماید:

‌الف - مراکز کارآموزی پایه برای آموزش کارگران و کارجویان غیر ماهر

ب - مراکز کارآموزی تکمیل مهارت و تخصص های موردی برای بازآموزی، ارتقاء مهارت و تعلیم تخصص های پیشرفته به کارگران و کارجویان نیمه‌ماهر، ماهر و مربیان آموزش حرفه‌ای

ج - مراکز تربیت مربی برای آموزش مربیان مراکز کارآموزی

‌د - مراکز کارآموزی خاص معلولین و جانبازان با همکاری وزارتخانه‌ها و سازمان های ذیربط (‌مانند وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، بنیاد‌شهید، بنیاد جانبازان و...).

مواد مرتبط

توضیح واژگان

وزارت کار و امور اجتماعی: وزارتخانه ای است که با هدف تنظیم روابط کارگر و کارفرما، بررسی و برآورد نیروی انسانی و فراهم آوردن فرصت های شغلی و تربیت نیروی انسانی مورد نیاز صنایع کشور تشکیل شده است.[۱]

وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی: وزارتخانه ای است که با هدف فراهم آوردن موجبات تامین بهداشت و درمان کلیه افراد کشور از طریق تعمیم و گسترش خدمات بهداشتی، درمانی و آموزشی کشور، ایجاد شده است.[۲]

کارگر: شخصی است که در مقابل اتیان عملی، حق‌الزحمه دریافت نموده؛ و میان او و مزد دهنده، رابطه تبعیت برقرار باشد.[۳]

پیشینه

سابقه مراکز کارآموزی به زمان قانون کار سابق مصوب ۱۳۳۷ باز می گردد. به موجب این قانون و قانون کارآموزی مصوب ۱۳۴۹ مقرراتی در مورد کارآموزی پیش بینی شده بود در پی تصویب قانون کارآموزی و ایجاد صندوق کارآموزی در اجرای ماده ۸ قانون مزبور، اساسنامه صندوق در تاریخ ۱۳۴۹/۱۲/۱ به تصویب کمیسیون کار و امور اجتماعی دو مجلس شورای ملی و سنا رسید و این صندوق در سال ۱۳۵۰ تاسیس شد. بر اساس مصوبه شورای انقلاب به تاریخ ۱۳۵۹/۴/۱۵، صندوق کارآموزی با چند اداره کل از زیر مجموعه های وزارت کار و کانون های کارآموزی تحت نظارت وزارت کشور، در هم ادغام شدند و از ادغام آن ها سازمان آموزش فنی و نیروی انسانی وابسته به وزارت کار به وجود آمد. اما با تصویب نامه مورخ ۱۳۶۰/۱۱/۲ هیات وزیران، این سازمان به سازمان آموزش فنی و حرفه ای تبدیل شد. بر اساس این تصویب نامه با تاسیس این سازمان و نیز معاونت برنامه ریزی و اشتغال در وزارت کار مقرر شد کلیه قسمت هایی که مستقیما به آموزش فنی و حرفه ای ارتباط ندارند از سامان مزبور جدا و به وزارت کار ملحق شوند.[۴]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

مطابق ماده ۱۰۸ قانون کار، وزارت کار و امور اجتماعی حسب نیاز، مراکز کارآموزی ایجاد کند. این مراکز، مراکزی هستند که توسط وزارت کار و امور اجتماعی راسا و یا با همکاری واحدهای صنعتی، تولیدی و خدماتی (مراکز جوار و بین کارگاهی) ایجاد شده و جدای از آموزشگاه های فنی و حرفه ای آزاد می باشند که به وسیله اشخاص حقیقی یا حقوقی و با کسب پروانه از وزارت کار و امور اجتماعی تاسیس می گردند.[۵]

نکات توضیحی

فراهم آوردن امکانات آموزش حرفه ای و همچنین امکان افزایش مهارت های شغلی برای کارگران در طول خدمت از شرایط اساسی تامین اشتغال و بهبود شرایط کار است. این امر در گذشته، به صورتی که امروز مطرح است، مورد توجه نبود. در جهان معاصر نه تنها پیشرفت سریع و دائمی صنایع و فنون، آموزش حرفه ای و تداوم آن و نیز افزایش مستمر مهارت های شغلی کارگزان را امری ضروری ساخته است بلکه ایجاب می کند که حداقل آموزش نظری به عموم داده شود.[۶] ماده ۱۰۸ قانون کار نیز در همین راستا وضع شده است و مطابق این ماده وزارت کار و امور اجتماعی موظف است بر حسب نیاز و با توجه به نوع صنعت در کشور در نقاط مختلف کشور برای توسعه مراکز کار آموزی اقدام نماید تا از این طریق مهارت و تخصص افراد را در مسائل مختلف صنعتی در سطوح مختلف بالا ببرد و برای رسیدن به این هدف باید بندهای چهارگانه ماده ۱۰۸ را به اجرا بگذارد.[۷]

منابع

  1. سیدکاظم امینی. ساختار سازمانی و تشکیلات جمهوری اسلامی ایران. چاپ ۱. مدیریت، ۱۳۸۵.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: ۶۶۵۱۴۰۸
  2. سیدکاظم امینی. ساختار سازمانی و تشکیلات جمهوری اسلامی ایران. چاپ ۱. مدیریت، ۱۳۸۵.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: ۶۶۵۱۴۱۲
  3. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم). چاپ ۴. گنج دانش، ۱۳۸۸.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: ۳۳۹۳۸۰
  4. احمد رفیعی. قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار). چاپ ۱. نگاه بینه، ۱۳۹۳.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: ۴۵۵۶۰۴۰
  5. احمد رفیعی. قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار). چاپ ۱. نگاه بینه، ۱۳۹۳.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: ۴۵۵۶۰۲۸
  6. محمد سلمان طاهری. قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران. چاپ ۲. میزان، ۱۳۸۸.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: ۴۲۰۰۴۷۲
  7. منصور اباذری فومشی. حقوق کار و نحوه عملی رسیدگی به شکایات دعاوی و جرایم در قانون کار. چاپ ۲. خرسندی، ۱۳۸۷.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: ۳۱۱۹۵۵۶