ماده ۶۳ قانون کار
ماده ۶۳ قانون کار: علاوه بر تعطیلات رسمی کشور، روز کارگر (۱۱ اردیبهشت) نیز جزء تعطیلات رسمی کارگران به حساب می‌آید.
مواد مرتبط
پیشینه
در باب تعطیلات رسمی کارگران ماده ۱۵ قانون کار ۱۳۳۷ بیان داشته بود: « ... روزهای جمعه و تعطیل رسمی کارگری جزو ایام مرخصی کارگران محسوب نخواهد شد. روزهای تعطیلات رسمی با استفاده از مزد به قرار زیر است: روز عید نوروز - سیزده فروردین - عید کارگری - جشن مشروطیت - عاشورا - ۲۱ رمضان - عید قربان - عید غدیر - میلاد اعلیحضرت همایونی -۲۸ صفر (رحلت حضرت رسول ص و شهادت حضرت امام حسن (ع))».
نکات توضیحی
چنانچه کارگر به سبب ضرورت، روز تعطیلی رسمی نیز کار کند با توجه به وحدت ملاک و بر اساس تبصره یک ماده ۶۲ استحقاق دریافت اضافه مزد را دارد. در صورت تقارن تعطیلات رسمی(فرضاً روز کارگر با عید فطر) که عملاً باعث کاهش تعطیل رسمی میگردد نباید پرداختی صورت گیرد.[۱]
منابع
- ↑ محمد سلمان طاهری. قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران. چاپ ۲. میزان، ۱۳۸۸. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: ۴۲۰۰۳۰۰
