ماده ۸۲ قانون کار
ماده ۸۲ قانون کار: ساعات کار روزانه کارگر نوجوان، نیم ساعت کمتر از ساعات کار معمولی کارگران است. ترتیب استفاده از این امتیاز با توافق کارگر و کارفرما تعیین خواهد شد.
مواد مرتبط
نکات توضیحی، تفسیری دکترین
توافق کارگر و کارفرما در مورد چگونگی استفاده از نیم ساعت تخفیف می باشد، اما به کمتر از نیم ساعت نمی توان توافق نمود.[۱]
توافق کارگر و کارفرما فقط در محدوده ی نحوه استفاده از این کسر ساعت است که در ابتدا یا انتها یا وسط کار، مورد استفاده قرار گیرد و در نتیجه کارگر و کارفرما حق ندارند توافق نمایند که کارگر نوجوان، هشت ساعت کار کند و برای نیم ساعت کسری کار، مبلغی به وی داده شود بلکه تأکید بر آن است که نیم ساعت در هر حال، از ساعات کاری کسر شود.[۲]
رویههای قضایی
نکات توضیحی
برای اینکه استفاده از تخفیف روزانه نیم ساعت برای کارگران نوجوان باعث اختلال در کارگاه نشود ترتیب استفاده از نیم ساعت با توافق کارگر و کارفرما خواهد بود چون قوانین کار جنبه آمرانه دارد لذا توافق به کمتر از آن جائز نیست.[۳]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ احمد رفیعی. قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار). چاپ ۱. نگاه بینه، ۱۳۹۳. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: ۴۵۵۱۱۹۶
- ↑ عباس زراعت. حقوق کیفری کار. چاپ ۱. جنگل، ۱۳۹۰. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: ۴۱۹۲۵۹۶
- ↑ محمد سلمان طاهری. قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران. چاپ ۲. میزان، ۱۳۸۸. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: ۴۲۰۰۵۸۴