بازنشستگی
بازنشستگی[۱] که از مزایای تأمین اجتماعی است، اصطلاحی است که به دوره غیرفعال و غیرمولد زندگی گفته می شود و با ذخیره پولی که قبلاً اتفاق افتاده است، زندگی کارمندان در این دوره را تأمین می کند.[۲] به عبارت دیگر بازنشستگی عبارتست از عدم اشتغال بيمه شده بكار بسبب رسيدن به سن بازنشستگي مقرر در قانون تامین اجتماعی.[۳]
وضع کارمندی است که طبق قانون به موجب حکم رسمی مراجع صلاحیت دار از حقوق بازنشستگی استفاده می کند که علل مختلفی از جمله سالخوردگی یا تکمیل سنوات خدمات دارد.[۴]در تعریف دیگربازنشستگی دوره ای از زندگی که یک فرد با داشتن سن معین و سنوات خدمتی مشخص و بی آنکه خدمتی انجام دهد مستمری دریافت می کند. [۵]
هدف
هدف از بازنشستگی تأمین زندگی کارکنانی است که دیگر قادر به ادامه همکاری در خدمات عمومی نیستند و هچنین خروج افراد سالمند و جذب افراد جوان و کارآزموده میسر شود. [۶]
اقسام
بازنشتگی در قانون مدیریت خدمات کشوری به بازنشستگی به اختیار دولت و بازنشستگی اجباری تقسیم می شود.[۷]
رویه های قضایی
- نظریه شماره ۷/۹۹/۱۳۷۹ مورخ ۱۳۹۹/۰۹/۳۰ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره توقیف حقوق بازنشستگان در ضمانت
- نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۹۵ مورخ ۱۴۰۲/۰۵/۱۷ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ممنوعیت وکالت قضات بازنشسته به مدت سه سال
منابع
- ↑ ماده ۸۵ قانون مدیریت خدمات کشوری
- ↑ ابراهیم موسی زاده. حقوق اداری. چاپ ۲. دادگستر، ۱۳۹۳.
- ↑ بند ۱۵ ماده ۲ قانون تامین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴
- ↑ ابراهیم موسی زاده. حقوق اداری. چاپ ۲. دادگستر، ۱۳۹۳.
- ↑ عباس ایمانی و امیررضا قطمیری. قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه ها، قوانین. چاپ ۱. نامه هستی، ۱۳۸۸.
- ↑ محمد امامی و کورش استوارسنگری. حقوق اداری جلد اول (سازمان های اداری کشور، استخدام کشوری با توجه به قانون مدیریت خدمات کشوری، مسئولیت مدنی). چاپ ۱۵. میزان، ۱۳۹۱.
- ↑ بیژن عباسی. حقوق اداری. چاپ ۲. دادگستر، ۱۳۸۹.