ماده ۸ قانون مدیریت خدمات کشوری

از اداری ویکی

ماده ۸ قانون مدیریت خدمات کشوری: امور حاکمیتی: آن دسته از اموری است که تحقق آن موجب اقتدار و حاکمیت کشور است و منافع آن بدون محدودیت شامل همه اقشار جامعه گردیده و بهره‌مندی از این نوع خدمات موجب محدودیت برای استفاده دیگران نمی‌شود.

از قبیل:

الف ـ سیاستگذاری، برنامه‌ریزی و نظارت در بخشهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی.

ب ـ برقراری عدالت و تأمین اجتماعی و باز توزیع درآمد.

ج ـ ایجاد فضای سالم برای رقابت و جلوگیری از انحصار و تضییع حقوق مردم.

د ـ فراهم نمودن زمینه‌ها و مزیتهای لازم برای رشد و توسعه کشور و رفع فقر و بیکاری.

هـ ـ قانونگذاری، امور ثبتی، استقرار نظم و امنیت و اداره امور قضائی.

و ـ حفظ تمامیت ارضی کشور و ایجاد آمادگی دفاعی و دفاع ملی.

ز ـ ترویج اخلاق، فرهنگ و مبانی اسلامی و صیانت از هویت ایرانی، اسلامی.

ح ـ اداره امور داخلی، مالیه عمومی، تنظیم روابط کار و روابط خارجی.

ط ـ حفظ محیط زیست و حفاظت از منابع طبیعی و میراث فرهنگی.

ی ـ تحقیقات بنیادی، آمار و اطلاعات ملی و مدیریت فضای فرکانس کشور.

ک ـ ارتقاء بهداشت و آموزش عمومی ، کنترل و پیشگیری از بیماریها و آفتهای واگیر، مقابله و کاهش اثرات حوادث طبیعی و بحرانهای عمومی.

ل ـ بخشی از امور مندرج در مواد (۹)، (۱۰) و (۱۱) این قانون نظیر موارد مذکور در اصول بیست و نهم (۲۹) و سی ام (۳۰) قانون اساسی که انجام آن توسط بخش خصوصی و تعاونی و نهادها و مؤسسات عمومی غیردولتی با تأیید هیئت وزیران امکانپذیر نمی‌باشد.

م ـ سایر مواردی که با رعایت سیاستهای کلی مصوب مقام معظم رهبری به موجب قانون اساسی در قوانین عادی جزء این امور قرار می‌گیرد.

مشاهده ماده قبلی

مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

توضیح واژگان

ماده ۸ قانون مدیریت خدمات کشوری به «امور حاکمیتی» مربوط می‌شود. این ماده بیان می‌کند که امور حاکمیتی، آن دسته از اموری هستند که تحقق آنها موجب اقتدار و حاکمیت کشور است و منافع آن بدون محدودیت شامل همه اقشار جامعه می‌شود.

به طور خلاصه، ماده ۸ به این موضوع می‌پردازد که چه نوع وظایفی بر عهده دولت است و باید توسط بخش دولتی انجام شود، زیرا این وظایف مستقیماً به حاکمیت و اقتدار کشور مربوط می‌شوند و منافع عمومی را تأمین می‌کنند.

در ادامه، برخی از مصادیق امور حاکمیتی که در این ماده آمده است، عبارتند از:

سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی و نظارت در بخش‌های مختلف: این شامل سیاست‌گذاری در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی می‌شود.

برقراری عدالت و تأمین اجتماعی: این امور شامل توزیع مجدد درآمد و ایجاد فضای سالم برای رقابت و جلوگیری از انحصار است.

حفظ تمامیت ارضی کشور: این شامل ایجاد آمادگی دفاعی و دفاع ملی است.

قانون‌گذاری و اداره امور قضایی: این شامل ایجاد نظم و امنیت و اجرای عدالت است.

حفاظت از محیط زیست و منابع طبیعی: این شامل حفاظت از میراث فرهنگی و منابع طبیعی کشور است.

تحقیقات بنیادی، آمار و اطلاعات ملی: این شامل جمع‌آوری و انتشار اطلاعات و آمار ملی است.

ارتقاء بهداشت و آموزش عمومی: این شامل کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها و حوادث طبیعی است.

به طور کلی، ماده ۸ قانون مدیریت خدمات کشوری، چارچوبی را برای شناسایی و تفکیک وظایف حاکمیتی از سایر وظایف دولت فراهم می‌کند تا اطمینان حاصل شود که وظایف مهم مرتبط با حاکمیت کشور به درستی انجام می‌شوند و منافع عمومی تأمین می‌شوند.