ماده ۲ قانون مدیریت خدمات کشوری

ماده ۲ قانون مدیریت خدمات کشوری: مؤسسه دولتی: واحد سازمانی مشخصی است که به موجب قانون ایجاد شده یا می‌شود و با داشتن استقلال حقوقی، بخشی از وظایف و اموری را که بر عهده یکی از قوای سه‌گانه و سایر مراجع قانونی می‌باشد انجام می‌دهد. کلیه سازمانهایی که در قانون اساسی نام برده شده‌است در حکم مؤسسه دولتی شناخته می‌شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

تفاوت هایی که بین تعاریف موسسه دولتی در قوانین مختلف وجود دارد، عمدتاً به گستره عمل و حوزه تشکیل موسسه برمی گردد. بدین معنا که در گذر زمان دایره شمول قوا و موسسات دولتی می تواند گسترده تر شود.

داشتن استقلال حقوقی در تعریف ماده 2 که در سایر تعاریف وجود ندارد به نوبه خود می تواند موجب تقاوت های مهمی شود. بدین معنا که استقلال حقوقی موسسه دولتی از الزامات تشکیل آن است.

رویه های قضایی

• نظریه شماره 7/1400/219 مورخ 1400/05/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره جعل اوراق بانکی توسط کارمند دولت
• نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۴۱۲ مورخ ۱۴۰۲/۰۶/۲۱ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره معافیت شرکت های دولتی از پرداخت هزینه دادرسی
• نظریه شماره 7/99/822 مورخ 1399/07/06 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مرجع صالح به رسیدگی جرایم فرمانده انتظامی شهرستان و روسای بانک های شهرستان

مواد مرتبط

در قانون استحدام کشوری موسسه دولتی واحد سازمانی مشخصی است که به موجب قانون ایجاد و به وسیله دولت اداره می شود. همچنین در قانون محاسبات عمومی واحد سازمانی مشخصی است که به موجب قانون ایجاد و زیر نظر یکی از قوای سه گانه اداره می شود و عنوان وزارتخانه ندارد

مقالات مرتبط

• بنگاهداری صندوقهای بازنشستگی در نظام تامین اجتماعی ایران