ماده ۷۶ قانون کار

ماده ۷۶ قانون کار: مرخصی بارداری و زایمان کارگران زن جمعاً ۹۰ روز است. حتی‌الامکان ۴۵ روز از این مرخصی باید پس از زایمان مورد استفاده قرار‌گیرد. برای زایمان توامان ۱۴ روز به مدت مرخصی اضافه می‌شود.

• ‌تبصره ۱ - پس از پایان مرخصی زایمان، کارگر زن به کار سابق خود باز می‌گردد و این مدت با تایید سازمان تامین اجتماعی جزء سوابق خدمت وی‌محسوب می‌شود.
• ‌تبصره ۲ - حقوق ایام مرخصی زایمان طبق مقررات قانون تامین اجتماعی پرداخت خواهد شد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

پیشینه

مرخصی مذکور در قانون سابق کوتاه‌تر بوده است. مطابق ‌ماده ۱۸ قانون کار ۱۳۳۷: «کار کردن زنان باردار از شش هفته قبل از زایمان تا چهار هفته بعد از زایمان ممنوع است و کارفرما در این مدت حق اخراج آنان را نیز‌ نخواهد داشت».

نکات توضیحی، تفسیری دکترین

به منظور حمایت از مادر و زمینه سازی برای تولید نسل سالم، بر اساس این ماده مرخصی بارداری و زایمان کارگران زن جمعاً نود روز است. پس از پایان مرخصی زایمان، کارگر زن به کار پیشین خود باز میگردد و این مدت با تأیید سازمان تأمین اجتماعی، جزو سوابق خدمت وی محسوب می شود، همچنین اگر پزشک سازمان تأمین اجتماعی، تشخیص دهد نوع کار برای کارگر باردار خطرناک و یا سخت است، کارفرما مکلف است تا پایان دوره بارداری،بدون کسر حق السعی ، کار مناسب تر و سبک تری به او ارجاع دهد.

در مبحث چهارم از فصل سوم قانون کار (مواد ۷۵ تا ۷۸) راجع به ممنوعیت بکارگیری زنان در مشاغل سخت و زیان­ آور، مرخصی دوران بارداری و زایمان مقرراتی ذکر شده است. بدین ترتیب، حق اشتغال زوجه در قانون کار مسلم و مفروغ­ عنه بوده و این قانون به حقوق زنان کارگر اشاره نموده است.

نکات توضیحی

به منظور جلوگیری از اعمال تبعیض نسبت به زنان در دوران بارداری و وضع حمل و به منظور تأمین حق مسلم آنان برای انجام کار بایستی اقداماتی صورت گیرد تا در نتیجه آن مرخصی قانونی با حقوق در دوران قبل و بعد از زایمان تأمین شود و بازگشت به کار پس از دوران مرخصی تضمین گردد و خدمات اجتماعی من جمله تسهیلات لازم برای نگاهداری و مراقبت کودک فراهم گردد.