ماده ۸۱ قانون استخدام کشوری: تفاوت میان نسخه‌ها
از اداری ویکی
صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده ۸۱ قانون استخدام کشوری:''' (اصلاحی ۱۳۵۳/۱۲/۲۸)- هرگاه مستخدم رسمی فوت شود خواه به حد بازنشستگی رسیده یا نرسیده در تاریخ فوت بازنشسته محسوب و تمام حقوق‌بازنشستگی او به وراث قانونی وی پرداخت خواهد شد. تبصره - در صورتی که سنوات خدمت مستخدم مو...» ایجاد کرد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۸۱ قانون استخدام کشوری:''' (اصلاحی ۱۳۵۳/۱۲/۲۸)- هرگاه مستخدم رسمی فوت شود خواه به حد بازنشستگی رسیده یا نرسیده در تاریخ فوت بازنشسته محسوب و تمام حقوق‌بازنشستگی او به وراث قانونی وی پرداخت خواهد شد. | '''ماده ۸۱ قانون استخدام کشوری:''' (اصلاحی ۱۳۵۳/۱۲/۲۸)- هرگاه مستخدم رسمی فوت شود خواه به حد بازنشستگی رسیده یا نرسیده در تاریخ فوت بازنشسته محسوب و تمام حقوق‌بازنشستگی او به وراث قانونی وی<ref>تعریف «وراث قانونی» از لحاظ این قانون در [[ماده ۸۶ قانون استخدام کشوری]] آورده شده است.</ref> پرداخت خواهد شد. | ||
تبصره - در صورتی که سنوات خدمت مستخدم موضوع این ماده از پانزده سال کمتر باشد مدت خدمت او پانزده سال محسوب خواهد شد. | تبصره - در صورتی که سنوات خدمت مستخدم موضوع این ماده از پانزده سال کمتر باشد مدت خدمت او پانزده سال محسوب خواهد شد. | ||
نسخهٔ ۱۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۰۱
ماده ۸۱ قانون استخدام کشوری: (اصلاحی ۱۳۵۳/۱۲/۲۸)- هرگاه مستخدم رسمی فوت شود خواه به حد بازنشستگی رسیده یا نرسیده در تاریخ فوت بازنشسته محسوب و تمام حقوق‌بازنشستگی او به وراث قانونی وی[۱] پرداخت خواهد شد.
تبصره - در صورتی که سنوات خدمت مستخدم موضوع این ماده از پانزده سال کمتر باشد مدت خدمت او پانزده سال محسوب خواهد شد.
رویه‌های قضایی
مقالات مرتبط
- ↑ تعریف «وراث قانونی» از لحاظ این قانون در ماده ۸۶ قانون استخدام کشوری آورده شده است.
